کد مطلب : 9924
گزارش نقد و بررسی آثار انیمیشن «کارولین لیف» در سالن سینماحقیقت
صفورا: «کارولین لیف» سینما را هنر و رسانه می‌نامد
تاریخ انتشار: شنبه ۱ اسفند ۱۳۹۴ ساعت ۱۴:۲۱
سومین برنامه‌ی گفتگو و نمایش فیلم انیمیشن که هر دو هفته یکبار با عنوان «رویاهای رنگی» در سالن سینماحقیقت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی برگزار می‌شود، به نمایش و بررسی منتخبی از آثار «کارولین لیف» اختصاص داشت.
به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی «سینماتجربی»، کارولین لیف Caroline Leaf از اساتید برجسته انیمیشن جهان است که سال‌ها با تکنیک ماسه بر روی شیشه و رنگ روغن و خراش در زیر دوربین، شاهکارهای بی‌بدیلی را خلق کرده است.
در این جلسه و پس از نمایش سه انیمیشن از آثار کارولین لیف به نام‌های «خیابان»، «جغدی که با غاز ازدواج کرد» و «دو خواهر»، دکتر محمدعلی صفورا کارگردان و مدرس دانشگاه درباره شیوه کار این انیماتور، ساخت انیمیشن‌های تجربی و ظرایف تکنیکی آثار وی به نکاتی اشاره کرد.
وی در این‌باره اظهار داشت: «کارولین لیف هنرمندی است که سینما را یک هنر و رسانه می‌داند و در همه جنبه‌های آن دست به تولید می‌زند. توجه به تکنیک تولید انیمیشن با استفاده از ماسه را به او نسبت می‌دهند، اما واقعیت این است که قبل از لیف، این هنر در چند فیلم انیمیشن کوتاه انجام شده بود. به هر حال از لیف می‌توان به عنوان ارتقاء‌دهنده استفاده از ماسه در هنر انیمیشن یاد کرد.»
صفورا در جایی، آثار لیف که استفاده از خراش در نگاتیو بود را الهام گرفته از مک‌لارن دانست و خاطرنشان کرد: «کارولین لیف از تکنیک خراش مستقیم روی نگاتیور استفاده می‌کند که واقعا کار مشکل و زمان‌بری است. با توجه به لایه‌های رنگی روی نگاتیو، میزان فشاری که برای خراش روی نگاتیو ایجاد می‌شود، نیاز به دقت زیاد و اختصاص زمان کافی دارد و همین مساله است که کار لیف را در انیمیشن «دو خواهر» بسیار سخت و پیچیده می‌کند.»
وی همچنین افزود: «به گفته لیف، او سالیان سال از زندگی خود را گوشه‌ای از اتاق تاریک و روی میز نور، سپری کرده است. وی به استفاده از استوری برد عادت و البته اعتقاد نداشت و فریم به فریم کار خود را با توجه به حس و تم کلی داستان پیش می‌برد. این هنرمند البته در انیمیشن «دو خواهر» که به سبک اسکراچ‌برد کار شده، برای اولین بار از استوری برد استفاده کرد.»
صفورا با بیان اینکه لیف شروع و پایان داستان‌هایش را بر خلاف سبک کلاسیک می‌نوشت، عنوان کرد: «او شروع را بدون مقدمه آغاز می‌کرد و داستان را در اوجی تکان‌دهنده بدون لحظه‌ای اضافی پایان می‌داد. پرکارترین انیماتور و اسطوره انیمیشن (به لحاظ پُر کاری) و ارتقاء‌دهنده انیمیشن را می‌توان به لیف نسبت داد. در اثبات این لقب همین نکته بس است که بدانیم او دو پروژه را همزمان با هم در دست می‌گرفت. از صبح تا بعدازظهر به یک پروژه اختصاص می‌داد و شب تا صبح را به کار دیگری مشغول می‌شد!»
این مدرس دانشگاه با یادآوری اینکه انجمن ملی فیلم کانادا به عنوان یک سازمان دولتی، انیماتورهای معروف جهان را به این کشور دعوت کرد، خاطرنشان کرد: «در میان انیماتورهای معروف جهان نام کارولین لیف و نورمن مک‌لارن نیز دیده می‌شد. انجمن ملی فیلم کانادا با هدف ترویج فرهنگ کشور خود این کار را انجام داد اگرچه لیف در آثار خود چندان به فرهنگ کشور کانادا نپرداخت و به موضوعات جهانی توجه داشت.»
او ادامه داد: «انیماتورها برای انجام فعالیت‌های هنری خود از این انجمن حقوق ماهانه دریافت می‌کردند و حمایت از این افراد باعث شد آثار تجربی و ارزشمندی را در سینمای انیمیشن تولید کنند و مورد توجه و تقدیر جهانی قرار بگیرند.»
وی در پایان با توصیه به مدیران فرهنگی برای حمایت از تولیدات انیمیشن، گفت: «از آنجایی که به کار بردن شیوه تجربی در تولید انیمیشن در تمام دنیا امتحان خود را پس داده است، توصیه ما به مدیران و متولیان سینمای انیمیشن این است که برای اعتلای سینمای انیمیشن از تولید این آثار حمایت کنند. در همه جای دنیا، سینمای تجربی با حمایت سازمان‌ها و موسسات سینمایی دولتی راه خود را پیدا می‌کند و همین مساله است که جنبه انیمیشن در سینما را گسترش می دهد.»
گفتنی است: مجموعه برنامه «رویاهای رنگی» هر ۱۵ روز یکبار، با مدیریت و نقد و تحلیل یکی از بزرگان سینمای انیمیشن، در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی برگزار می‌شود.
